De Cruijffiaanse wijsheid in de titel van deze Legal Update zal vermoedelijk bij menig partner van diehard voetbalfanaten door het hoofd zijn geschoten toen bekend werd dat er tot 1 september 2020 geen evenementen mogen plaatsvinden vanwege de coronacrisis. Premier Rutte benadrukte nog maar eens extra dat dit “definitief geen betaald voetbal tot 1 september” betekende. “En ja dat is zuur”, zei hij er meteen achteraan.
Ik weet niet of dat zuur voor iedereen is. Mensen die geen voetballiefhebber zijn – en laten we wel wezen, die lopen er genoeg rond – zullen de vlag uithangen. Vooral als die mensen met iemand samenleven voor wie voetbal ongeveer de zin des levens vertegenwoordigt. Dat je zo een partner hebt, die je als het ware verplicht om iedere zondag met het bord op de schoot mee te kijken naar Studio Sport. Zo iemand die de baas van de afstandsbediening speelt als gevolg waarvan ook de dinsdag- en de woensdagavonden met voetbal gevuld zijn, omdat er dan Champions League wedstrijden gespeeld worden. Of dat je met iemand samenleeft die minimaal 17 weekenden per jaar de hort op is, omdat hij (of zij) een duurbetaalde seizoenkaart heeft van “zijn club” en in ieder geval elke thuiswedstrijd wil meepakken.
Een seizoenkaarthouder heeft de mogelijkheid om iedere geplande thuiswedstrijd van zijn favoriete club in de Eredivisie te bezoeken. Voor seizoenkaarten worden forse bedragen neergeteld. De exacte prijzen zijn afhankelijk van de plek in het stadion. Een beetje grasduinen op het internet leert mij dat de instapprijs van een seizoenkaart bij Ajax € 228,00 bedraagt en kan oplopen tot een bedrag van € 781,00 voor een stoeltje op de eretribune. De prijzen voor business seats of field seats zijn een veelvoud van deze bedragen.
Een seizoenkaarthouder betaalt dus een royaal bedrag voor het kunnen bezoeken van 17 wedstrijden. Echter, dit voetbalseizoen is het niet mogelijk om al die wedstrijden te kunnen bezoeken. Ongeveer een kwart van de wedstrijden wordt als gevolg van de coronacrisis niet gespeeld. Heeft een seizoenkaarthouder dan recht op teruggave van een deel van het geld?
Wie niet verder kijkt dan zijn neus lang is, zal denken dat het antwoord daarop “nee” is. Iedereen die een seizoenkaart aanschaft moet namelijk akkoord gaan met algemene voorwaarden. Voetbalclubs hanteren de standaardvoorwaarden van de KNVB. In artikel 4.2 van die voorwaarden staat het volgende vermeld:
“Het afgelasten, het staken of het niet uitspelen van een Voetbalwedstrijd of het op grond van een uitspraak van een tuchtrechtelijk orgaan, de KNVB of het openbaar gezag zonder Publiek over- of uitspelen van een reeds eerder gespeelde of gestaakte Voetbalwedstrijd geeft het Publiek geen recht op restitutie van (enig deel van) de prijs van een Toegangsbewijs en/of enige andere (financiële) compensatie.”
Dat lijkt weinig soelaas te bieden. Echter, Johan Cruijff heeft meer wijsheden georakeld dan alleen de titel van deze Legal Update. Johan Cruijff heeft ook ooit de volgende woorden gesproken: “we zijn op zoek gegaan naar de overwinning en dan kom je hem vanzelf tegen.”
Met die woorden heeft Johan Cruijff eigenlijk in een notendop beschreven wat een advocaat doet: het vinden van argumenten om een zaak te winnen. Als lezer van deze update voelt u hem misschien al aankomen: die overwinning heb ik voor de seizoenkaarthouder gevonden.
Het zit namelijk zo. Op basis van de standaardvoorwaarden van de KNVB lijken de seizoenkaarthouders het dus te kunnen vergeten dat zij een deel van hun geld terugbetaald gaan krijgen. Er is echter iets wezenlijks mis met de voorwaarden. De standaardvoorwaarden van de KNVB zijn namelijk consumentonvriendelijk en in strijd met de wet.
Ons burgerlijk wetboek bevat namelijk een zwarte lijst met daarop allerlei contractvoorwaarden die als “onredelijk bezwarend” zijn aangemerkt voor particulieren. Als een contractvoorwaarde op die zwarte lijst staat, dan kan een particulier daar weliswaar mee hebben ingestemd bij het ondertekenen van een overeenkomst, maar dan is die voorwaarde toch ongeldig. Het uitsluiten van de mogelijkheid om een contract te ontbinden, en daar komt artikel 4.2 van de standaardvoorwaarden van de KNVB op neer, staat op de zwarte lijst.
Seizoenkaarthouders hebben betaald voor het kunnen bezoeken van 17 thuiswedstrijden. Door de coronamaatregelen gaat ongeveer een kwart daarvan niet door. Dat betekent dat de voetbalclub niet kan leveren wat zij met de seizoenkaarthouders is overeengekomen. Op basis daarvan zouden seizoenkaarthouders de overeenkomst gedeeltelijk kunnen ontbinden en recht hebben op terugbetaling van het bedrag dat betaald is voor het deel dat de voetbalclub niet geleverd heeft (dus ongeveer een kwart van de thuiswedstrijden hetgeen overeenkomt met ongeveer een kwart van de prijs van de seizoenkaart). Die terugbetaalmogelijkheid is weliswaar uitgesloten in artikel 4 van de standaardvoorwaarden, maar dat mag dus niet.
Seizoenkaarthouders kunnen de overeenkomst die zij met de voetbalclub hebben gesloten om de seizoenkaart aan te schaffen dus deels ontbinden en restitutie van een deel van het voor de seizoenkaart betaalde bedrag vorderen.
En wellicht kunnen ze dat geld dan spenderen aan hun partner en die partner verrassen met een niet voetbal gerelateerd presentje. Het is maar een suggestie, voor deugdelijk relatieadvies kan ik u misschien beter doorverwijzen. Voor nader juridisch advies hou ik mij graag aanbevolen. Schroom dus niet contact op te nemen.